خواص انبه

انبه درختی است زیبا که ارتفاع آن تا 10 متر می‏رسد. منشأ انبه، هندوستان، مالزی و برمه است ولی هم‏اکنون در تمام مناطق استوایی و حاره کشت می‏شود. این درخت که قدمتی چهار هزار ساله دارد بیشتر در نقاط جنوبی کشورمان کاشته می‏شود.
میوه انبه یا منگو، بیضوی شکل و دارای طعمی مطبوع و شیرین و هسته‏ای به نسبت بزرگ است.
انبه حاوی ویتامین A ، ویتامین‏های گروه B ، ویتامین C ، کلسیم، فسفر و آهن است.
انبه رسیده از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است اما مصرف انبه نارس توصیه نمی‏شود.
میوه انبه تقویت‏کننده بدن و قوای جنسی است، یبوست را برطرف می‏کند، ادرار آور و اشتهاآور است، خون را تصفیه،ضعف،کسالت و سستی بدن را رفع می‏کند، بوی بد دهان را از بین می‏برد، مقوی کلیه و مثانه است، سردرد، تنگی نفس و سرفه را درمان و عطش را برطرف می‏کند همچنین برای درمان بواسیر بسیار مفید است.
انبه به دلیل مقدار زیاد اسید گالیک موجود در آن، دستگاه گوارش را ضدعفونی و تمیز می‏کند. انبه حرارت بدن را کاهش می‏دهد و تب را پایین می‏آورد. همچنین مصرف میوه انبه به صورت خوراکی و موضعی باعث درخشانی رنگ پوست صورت می‏شود.
انبه دارای هسته بزرگی است. در وسط هسته انبه، مغز آن قرار دارد که از آن می‏توان ‏به جای مغز بادام در انواع شیرینی‏ها استفاده کرد.
مغز هسته انبه از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است. خوردن آن اسهال را برطرف می‏کند، سرماخوردگی و سرفه‏های سخت و آسم را درمان می‏کند، ضداستفراغ و درمان‏کننده بواسیر است.